Hier komt het verhaal van Holly, onze aanloop naar de hoornzuildiagnose, de operatie en de tijd erna. Ik zal Holly’s herstel hier bijhouden, als een soort van blog-dagboek. Laatste aanvulling is van 6 april 2022.
Ik zie een verkeerde hoefstand, onvoldoende hoefverzorging als de onderliggende oorzaak van veel fysieke problemen bij paarden. Met Holly loop ik vanaf het prille begin tegen problemen in haar hoeven aan.
Ik heb haar bewust tijd gegeven te landen voor met haar aan het werk te gaan. Maar al snel had ze de ene kwaal naar de andere: een dik been, een slokdarmverstopping van een pluk hooi en dat voetje….niemand kon er zijn vinger op leggen.
Uiteindelijk brak bij de kroonrand een zweer door. Dan hoop je dat het leed is geleden en je paard kan gaan herstellen. Niets was minder waar: begin 2018 stond ze weer slecht en Solar ook. Solar overleed eind januari en Holly was nog steeds niet oké. Weer dierenarts gebeld, die kwam met de röntgen en omdat de dag ervoor de hoefzweer was doorgebroken, werd er afgezien van foto’s maken. Achteraf gezien had ik beter wel foto’s kunnen laten maken en wel van alle vier de hoeven!
- voor het eerst met mijn nieuwe oude auto en trailer op pad!
- geen zooltjes en kit meer nodig, Holly kreeg alleen nog voor beslag!
- Holly’s oude ijzers zijn eraf gehaald en het nieuwe beslag is aangebracht zonder roesje! Was zo ontzettend trots op haar!
Dierenarts/Chirurg Sjoerd Frietman heeft ook nog Holly nagekeken, ik moest haar laten stappen en draven aan de hand, hij heeft ook de operatieplek nagekeken en gevoeld en was net als smid Marcel bijzonder tevreden: alles groeit mooi dicht, er is geen bobbel bij de kroonrand – iets wat ze vaak zien naar zo een operatie – en e.e.a. is mooi ingedroogd.
Kortom: Holly haar herstel had tot dusver niet beter kunnen verlopen. Ik ben daar zo ontzettend blij mee!
Hoe nu verder?
Holly loopt nu sinds ongeveer een maand op een grote paddock die deels verhard is, deels zandgrond heeft.
Dit doet haar goed, ze staat meer tussen de andere paarden, maar nog steeds wel alleen. We willen haar nu zo snel mogelijk de kudde in laten gaan, ook omdat de hele bubs in de week van 18 april voor het eerst de wei op zal gaan. En dat mag! Van het weekend laten we Holly vermoedelijk ‘los’ en mag ze weer aansluiten bij de kudde. Ik vind het best spannend, ben bovenal blij!
Het advies is verder om zolang de hoef nog niet helemaal dicht is, haar op beslag te houden. Vooralsnog lijken er geen redenen te zijn dat ze niet t.z.t. zonder beslag zou kunnen. Ik hoop dat dat met behulp van Hoof Armor – een flexibele coating die je onderaan de hoef aanbrengt – gaat lukken. Want op de betonnen platen waar de hooiruiven staan, slijten de hoeven hard. Voor Holly te hard en het is wel belangrijk dat ze comfortabel is. Want No Feet-No Horse!
Ik heb de Hoof Armor al eerder toegepast, nog voordat we wisten van de hoornzuil en het resultaat was er direct: een veel beter lopend paard! Dus daar ga ik voor. Van het weekend wil ik haar achterhoeven gaan behandelen, die nu dankzij het werk van Jessica Vos er weer als normale hoeven uitzien. Door alle blessureleed was het langere tijd niet of amper mogelijk die hoeven te bekappen.
Ik hou jullie op de hoogte!
Groetjes, Astrid